Uitgerust, omdat ze pas om 13.05 hoeven te spelen, vertrekt Zunobri E1 op 18 januari richting Hoogkerk voor de uitwedstrijd tegen Hoogkerk/Nic E4. Het zijn Stan, Kevin, Chiara en Rifka die starten namens Zunobri. De thuisploeg is het begin van dit kwart veel aan de bal, maar weet niet te scoren. Zunobri wordt feller, wat resulteert in een prachtige doorloopbal van Kevin: 0-1. Zunobri wil meer, maar Hoogkerk verdedigt goed en de bal werkt ook niet mee. Het blijft d

Na 10 minuten neemt Kim de plaats van Kevin in en gaat Zunobri op jacht naar een doelpunt om de voorsprong te vergroten. Maar het aanvallen gaat moeizaam, Hoogkerk/Nic verdedigt goed en Zunobri weet daardoor weinig goede kansen te creëren. Zunobri is dit kwart het meest aan de bal, maar Hoogkerk/Nic is de ploeg die de gelijkmaker scoort na een snelle counter.
We gaan de rust in met een gelijke stand: 1-1.

Na de rust gaat Kevin het veld weer in en vervangt Stan. Zunobri wil graag scoren en probeert dit met lange ballen vanuit de verdediging. Maar het is Hoogkerk dat opnieuw scoort: 2-1. Zunobri gaat voor de gelijkmaker, Hoogkerk voor uitbreiding van de voorsprong. En dat lukt bijna, maar ook de schoten van de thuisploeg willen er niet in. Toch is het Hoogkerk/Nic dat eerst scoort, maar vlak erna weet Chiara de bal ook in de korf te krijgen: 3-2

Yoonie geeft nog wat laatste instructies in de korte pauze die volgt en Stan, Kevin, Kim en Chiara gaan proberen de punten naar Zuidhorn te halen. Maar het zit de ploeg niet mee. Het schot van Kevin gaat mis. Een mooie lange bal van Stan op Chiara, maar ze glijdt uit en haar kans is verkeken. Stan zijn schot rolt aan de buitenkant van de korf af, in plaats van aan de binnenkant.
Ook de pogingen van Hoogkerk willen er niet in. Beide teams knokken nu voor een doelpunt. Lange ballen gaan over en weer. Het is een spannend laatste kwart waarin niet gescoord wordt, ondanks de enthousiaste aanmoedigingen van de tribune. De eindstand van vanmiddag 3-2.

De strafworpen serie wordt gewonnen door Zunobri, dankzij treffers van Kevin en Rifka.

Door Madelon van Efferen