Oprichting

Oprichting

De oprichting van Zunobri

Zunobri is opgericht op 28 november 1979.
Ons clubhuis is sinds 3 september 1987 van ons. 
In 2004 vierde Zunobri haar 25 jarig bestaan. Ter gelegenheid daarvan is een jubileumboek gemaakt. Deze is in zijn geheel hier te bewonderen. Klik op de link om het jubileumboek te bekijken.

Jubileumboek deel 1a 25 jarig bestaan

Jubileumboek deel 1b 25 jarig bestaan

Jubileumboek deel 2 25 jarig bestaan

 

“Zunobri” opgericht door uitdaging

Iets meer dan 25 jaar geleden werd het blauwwit van “Zunobri” geboren.

Toen was het nog niet blauwwit, toen was het zelfs nog niet “Zunobri”. Toen was het 1978.

Het was toen, dat er op een goeie avond een gesprek ontstond. Dit gesprek ontstond tussen twee heelbelangrijke mensen voor het Zuidhomer korfbal. Het was Jelke Nijboer van “Wees Kwiek” die op een cursusavond in gesprek kwam met cursusleider, dhr. Bieleveld. Een man die tot op het moment van schrijven nog steeds actief is in het korfbal zij het op een lager pitje. Jelke, toen rond de 25 jaar, woonde aan de Jellemaweg in Zuidhorn en dhr. Bieleveld had al snel in de gaten dat hij in dit mooie dorp woonde.

Het gesprek kwam op korfbal in Zuidhorn en omstreken. Dhr. Bieleveld vroeg aan Jelke waarom er eigenlijk in Zuidhorn geen korfbal was. Hij vond dat het toch mogelijk moest zijn om in zo’n groot dorp een korfbal vereniging te hebben. Toch overtuigde dhr. Bieleveld Jelke nog niet gelijk de eerste keer. Maar de aanhouder wint moet dhr. Bieleveld gedacht hebben, en al snel betrok Jelke zijn vrouw Dora in de discussie. Na rijp beraad zag hij de enorme uitdaging wel zitten en trok er direct op uit.

Hij benaderde Rogchert van Wijk die op dat moment ook nog speelde bij “Wees Kwiek” maar woonde in Briltil en vroeg hem eens naar zijn mening. Ook Rogchert leek het zeker wel mogelijk en steunde het idee hoewel hij met plezier korfbalde bij “Wees Kwiek”. En toen kwam het, want waar moest je beginnen? Welke mensen moet je benaderen om een club te beginnen? De jonge Jelke was nog groen natuurlijk op dat gebied. Het eerste wat Jelke deed was zijn oren te luister leggen, vragen aan mensen waar oud-korfballers te vinden waren, één van de eerste mensen die hij wist te vinden was Wolter Rozema, later nog voorzitter van “Zunobri”. Uiteraard ging Jelke door en begon vooral met het werven van kinderen in Noordhorn, de meeste kinderen die lid werden kwamen dan ook uit Noordhorn.

“Zunobri” opgericht door vasthoudendheid

Het kon dus, was de conclusie. Maar hoe nu verder? Jelke vond ook Tineke Pijpker die ook zeer enthousiast mee ging helpen. Regelmatig kwamen de korfbalfanatieken bij elkaar en al snel wist men een locatie te vinden om te gaan trainen. Achter café “De Gouden Leeuw” in Noordhom vond men een terrein.

In de zaalperiode, die al snel aanbrak, waren er nog steeds helemaal geen korven, en de gemeente vond het toentertijd niet echt nodig om de korfballers tegemoet te komen met korven of ander hulp. Twee oude schepmandjes die gerestaureerd werden door Jelke deden dienst als korf, het was “UDI” (nu gefuseerd tot “Rodenburg”) die hem het materiaal gaf en ook “Wees Kwiek” leverde het nodige materiaal. Er waren te weinig ballen, ook een echte seniorenploeg was er nog niet. Avond na avond was Jelke bezig op bezoek te gaan bij oud­ korfballers om hen over te halen weer een balletje te gaan gooien. Alie van de Velde en Marjan Staghouwer kwamen erbij, Rogchert van Wijk zag een overstap na verloop van tijd ook wel zitten. En al snel kwam het gevoel dat het mogelijk was om ook een seniorenteam neer te zetten.Toch bleef Jelke avond aan avond bezig met korfbal, want naast het trainen van de vele jeugd in Noordhorn, trainde hij ook nog bij “Wees Kwiek”.

“Zunobri” opgericht door enthousiasme

Jelke die in de beginperiode ook de jeugd trainde, ging bij kinderen opbezoek als ze niet waren komen opdagen op de training om toch een gevoel te creëren in de groep. Het net ontstane groepje aspiranten mocht meedoen aan wedstrijden hoewel er nog steeds geen “Zunobri” bestond op dat moment. Buiten mededinging werden de korfballertjes ook nog eens kampioen. Nog steeds kijkt onze oprichter met trots terug op dat gebeurde. De kinderen werden steeds beter en de kinderen staken andere kinderen aan.

Het motiveerde de nieuwe korfballers om door te gaan, steeds meer jeugd werd lid en inmiddels was het jaar 1978 zover gevorderd dat er rond oktober ook een seniorenteam gevormd kon worden. Toen nog een twaalftal in drie vakken. Jelke en Dora Nijboer waren ook lid van dit team ook al kon dit toen eigenlijk niet omdat beiden lid waren van “Wees  Kwiek”. Maar om  het  Zuidhomer korfbal ergens te krijgen hadden zij dit er graag voor over. Ook de senioren gingen spelen, waardoor het korfbal in Zuidhorn wel heel duidelijkevormen begon te krijgen.

“Zunobri” opgericht

Maar nu kwam het moment dat het korfbal in Zuidhorn, Noordhom en Briltil zover was gegroeid dat het moment er kwam om te kijken naar de reden van al deze moeite. En dat was om een club in deze dorpen te krijgen. Jelke vroeg zich af hoe hij dit nu officieel moest doen. Gelukkig zat Wallie de Vries van de propagandacommissie van de korfbalbond bij hem op dezelfde cursus. Hij vroeg of zij het proces zou willen begeleiden. Ook al omdat de Zuidhomer gemeente niet actief meedacht en de korfballers bijna alles zelf moesten verzinnen en oplossen. Vele vergaderingen, eerst in “De Gouden Leeuw” en na een grote brand, achter “De Gouden Leeuw” in een caravan, werden belegd. Behalve al de acties voor de jeugd werden hier ook de plannen gemaakt voor de definitieve oprichting van een korfbalvereniging. Eigenlijk lag de naam voor de hand want van 1956 tot en met 1963 had er al een korfbalvereniging bestaan genaamd “Zunobri”. Helaas ging dit “Zunobri” ten onder aan intern geruzie.

De nodige briefwisselingen met de bond en de gemeente zijn nog steeds terug te vinden in de archieven van “Zunobri” en in november 1979 was er een officiële startvergadering.

“Zunobri” opgericht?

Toch waren er toen helaas al strubbelingen in de club. Uit de officiële stukken blijkt  dat “Zunobri” startte met 47 leden maar er waren maar liefst bijna 85 leden. Natuurlijk roept dit vragen op, vragen waar we vele antwoorden op krijgen maar die alleen niet eenduidig zijn. Wel werd duidelijk dat niet iedereen het altijd eens was over hoe de club gerund moest worden, dat was dan ook de tijd dat Dictus Benedictus als adviseur de club in kwam. Hij moest eigenlijk starten met puin ruimen. Helaas vinden we de naam van Jelke en Dora Nijboer daarna niet meer terug in de archieven. Ook de namen Veening en Wolter Rozema vinden we helaas niet meer terug. Duidelijk is dat 1978 en 1979 behalve een mooi, ook een roerig jaar geweest moet zijn voor het korfbal in Zuidhorn.

“Zunobri” bestaat!

Wel vinden we andere belangrijke namen terug: Tinus Jager uit Niekerk, Martha Oostenbrug, Marjan Staghouwer (toen nog Ronner), Tineke Pijpker, Alie van de Velde en Rogchert van Wijk. Dictus Benedictus, toen bondscheidsrechter werd vanuit de korfbalbond benaderd om het nieuwe onervaren “Zunobri” te helpen. Het was 1980 en de kampen waren verdeeld in het toenmalige “Zunobri”.

Dictus werd in 1980/1981 gevraagd om als adviseur aan te treden, zijn leidinggevende rol werdgeaccepteerd door de zittende bestuursleden. Stukje bij beetje wist de club zich uit de moeilijkesituatie te redden tot de club die het nu, in 2004/2005, is geworden onder voorzitter Matthijs Slager en trainer Gerrit Dijk, hoewel ook in die tussenliggende periode er vele roerige maar ook mooie momenten geweest zijn.

Eén ding is altijd gebleven,”Zunobri” is een club voor de mensen en van de mensen en dat is het succesvan “Zunobri”. Het enthousiasme van Jelke hebben vele mensen van ons begrepen en overgedragen, dat enthousiasme is sinds 1978 nooit veranderd.

Geschreven door: Christiaan Schaafsma na een gesprek met Jelke Nijboer
Gepubliceerd op: 10 juni 2014

Instagram